Jachthaven Hemmeland


Om drie uur opent de club. We willen er graag bij horen en hebben dat al gemaild. Wanneer we binnenkomen, vragen ze of we Jouke en Pleuni zijn. Nieuwe leden krijgen meteen alle aandacht en een gratis biertje. De twee bestuursleden van de watersportvereniging De Ark, die op jachthaven Hemmeland in Monnickendam het clubhuis heeft, ontvangen ons met open armen terwijl wij intussen onze gegevens opschrijven. ‘Jullie gaan op reis he? Waarheen, als ik vragen mag?’ We vertellen dat we het rondje Atlantische Oceaan willen gaan doen. ‘Hee, stop eens met dat geouwehoer daar.' Hij spreekt een blonde vrouw verderop aan. 'Hier zijn mensen met wie je echt moet praten.’ De vrouw heeft het rondje namelijk al twee keer gedaan. Vijf minuten later wijst ze ons tussen de bootfoto’s naast de bar die van haar en haar man aan. Als we nog zeekaarten nodig hebben, mogen we altijd bij haar aankloppen.  


Routine
De gezellige sfeer in het clubgebouw staat in groot contrast met die in de haven. Het is daar zo stil dat ik denk dat we de enigen zijn. Als ik om me heen kijk, zie ik op bijna elke boot een stel bezig. Met een indrukwekkende routine slaan ze de zeilen aan, wassen ze het dek of ruimen ze hun boot in. Er hoeft niets meer gezegd te worden. Aan de boten, met keurige namen als Bel Esprit en Elisa, valt op dat er voor hen gezorgd wordt.

Bibliotheek
De sfeer verschilt ook enorm met die van de stadse Amsterdam Marina. Nu horen we vogels als we wakker worden. ’s Ochtends gooi ik een puts over het dek om de muggen en vliegen eraf te spoelen. Voor het sanitairgebouw vinden we een boekenkastje die als bibliotheek dient ‘om mee te nemen en om je oude boeken in te leveren’. Een gemoedelijke jachthaven. We zijn blij dat we erbij horen.
   




zoalsdewindwaait

Op reis met een zeilboot.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten