Naar de nieuwe haven



We waren er helemaal klaar voor. Na een jaar in de Amsterdam Marina gelegen te hebben, zouden we Island Lady naar Monnickendam brengen. Joukes gevloek echode nog zachtjes door de boot. Afgelopen week had hij vrij genomen om te klussen dat minder snel ging dan gehoopt. Maar de wc werkte nu. De sleutel van het stroom was ingeleverd. De hulp uit het waterrijke Friesland van Paul Bijlsma kwam op de afgesproken tijd. We aten gedrieën snel een geurige en voedzame chorizo-linzenprak. De motor startte vervolgens zonder tegen te sputteren.


Het IJ op
Vanaf de Amsterdam Marina belandden we meteen op het IJ. De rommelige gesprekken op de marifoon luisterden we gretig af. ‘Waar kan ik in Amsterdam aanleggen en gratis overnachten? In de Houthavens?’ Vriendelijk werd de stuurman van een cruiseschip door Amsterdam waterdienst te woord gestaan: ‘Nee, daar en op andere plekken kost het geld. Behalve op de Sumatrakade. Maar dan moet je je wel via internet eerst aanmelden.’ Hij bleek geen internet aan boord te hebben en vond het maar ‘broodje kut’.
Nadat we de pontjes achter Amsterdam hadden ontweken, de containerschepen niet voor de voeten voeren en zwaaiden naar de enige andere recreant op het water zagen we de Oranjesluizen. De linker van deze drie schutsluizen is die van de pleziervaart, de plek waar wij ons moeten opstellen en melden. Ik was benieuwd of ik alles wat ik vorig jaar had geleerd in mijn korte- of langetermijngeheugen opgeslagen zou zijn. In één worp zat de lijn om de bolder. Langetermijn, dacht ik opgelucht. Bij de volgende bolder bleek dat het om beginnersgeluk ging.


Schellingwouderbrug
In de sluis liep de sluiswachter ons tegemoet. Op ons neerkijkend vroeg hij: ‘Of we wel wisten dat de brug gestremd was?’. We waren nog in dubio of we bij Durgerdam voor anker zouden gaan of ’s nachts zouden doorvaren. ‘Morgen om tien uur gaat de brug, onder begeleiding van monteurs, open. Jullie zijn de eersten die eronderdoor mogen.’ Dit betekende dat ons tochtje er voor vandaag alweer op zat. De Schellingwouderbrug verbindt Amsterdam-Noord met IJburg. Amsterdam konden we dus nog niet verlaten. Om negen uur werd de tweede fles wijn opengetrokken. Om elf uur sliepen we, terwijl de deining van grote vrachtschepen me deed dromen over woeste zeeën.


Monnickendam
Klokslag tien uur takelde de brug zich omhoog. Het stikte er van de zeilboten. Zij hadden wel op teletekst gekeken. Onderweg voeren we tegen de richting in midden in de indrukwekkende
Pieperrace. Een wedstrijd voor traditionele platbodems. Na vier uur kwamen we aan in het schattige Monnickendam. Onze moeilijk te sturen schuit manoeuvreerde Jouke in één keer in de box, wel een geval langetermijngeheugen. Leuk om in onze nieuwe thuishaven te zijn aangekomen.
Tussen de Oranjesluizen en de Schellingwouderbrug.





zoalsdewindwaait

Op reis met een zeilboot.

2 opmerkingen:

  1. Leuk geschreven Pleuni. Mooie site ook. Ik kijk er naar uit hier jullie avonturen te volgen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen