Uitzicht op de rotsen ten westen van Alderney |
Voor anker in een prachtige baai
In de Braye Bay, een van de tien baaien die het eiland telt, liggen we voor anker. Hier is ook de haven gevestigd, logisch want de lange pier die hier in de veertiende eeuw is aangelegd breekt de golven en zorgt zo voor bescherming. De Engelsen bouwden deze haven om zo de handel in graniet te stimuleren. Op het eiland stikt het namelijk van dit gesteente. Later gingen ook vissers gebruikmaken van deze haven. Zij doen dit nu nog steeds. In de mooie baai liggen vissersboten aan meerboeien tussen de plezierjachten. Wat deze baai zo bijzonder maakt, is het contrast tussen het aantrekkelijke gele zandstrand met helderblauw water en roze keien en de vervaarlijk uitziende bunker aan het eind van het strand.
Een van de tien baaien op Alderney |
Dinghydok in de haven van Braye (onze dinghy ligt links vooraan) |
Atlantikwall
Deze combinatie van overweldigende
natuur en boeiende bouwwerken, voornamelijk forten en bunkers, zien
we overal op het fotogenieke eiland. Tot aan de Tweede Wereldoorlog
was deze plek een speelbal van Engeland en Frankrijk, beide landen
waren geïnteresseerd in het strategisch liggende gebied. De
vele verdedigingswerken dateren dan ook uit verschillende tijdperken
zoals de middeleeuwen en de Victoriaanse tijd. Toen Frankrijk in 1940
bezet werd door de Duitsers besloot de bevolking van Alderney en
masse zich te laten evacueren door de Royal Navy naar Engeland.
Daarna namen de Duitsers het eiland over en bouwden hier een deel van
de Atlantikwall door de al bestaande verdedigingslinie uit te breiden
en te versterken.
Bunker op Alderney |
Het fort Odeon, gebouwd door de Duitsers |
Exotische vetplanten
Nu hebben de grijze blokken een zacht, geel of groen vachtje gekregen door de mossen die erop groeien. Vele bijzondere vlinders, we hebben zelfs een zwarte met rode vlekken gespot, fladderen erlangs en uit de kijkgaten groeien exotisch uitziende vetplanten. We bewandelen een deel van de in totaal 48 kilometer lange wandelpaden die door vrijwilligers zijn aangelegd. Deze paden leiden ons langs metershoge kliffen en volbegroeide valleien, door vochtige bossen, over schitterende stranden en door velden vol met bramen en varens. Er blijken tientallen verschillende habitats te zijn (en wel 270 verschillende vogels), wij proberen zo veel mogelijk leefomgevingen te zien.
Kijken naar de broedkolonie jan-van-genten |
De kolonie gezien met de verrekijker |
Diverse begroeiing op het eiland |
2.600 opgewekte Engelsen
De paden leiden ons ook langs een uitgestrekt golfparcours en enorme villa's. 'Zou Julie Andrews in dat mooie huis wonen? Dat met die hoge schoorsteen?' Op het gemoedelijke maar totaal niet ingedutte eiland wonen zo'n 2.600 mensen, voornamelijk opgewekte, welgestelde en gezond uitziende Engelsen die ons allen op dezelfde manier begroeten: ze zeggen gedag en maken vervolgens een hilarische grap.
We snappen deze Engelsen goed. We zouden hier ook wel willen blijven. Of terugkomen als we veel gespaard hebben en met pensioen gaan.
Super verhaal! Klinkt als een soort Vlieland 😌
BeantwoordenVerwijderenHa Pleuni en Jouke,
BeantwoordenVerwijderenWat moet het fantastisch zijn om telkens een nieuw kustplaatsje of eiland aan te doen! We hebben genoten van jullie belevenissen!
Liefs, Agnes en Dick
Hoi luitjes,
BeantwoordenVerwijderenIndrukwekkende schrijfstijl van je, Pleun. Word een mooi
logboek zo. Kijk uit naar jullie volgende relaas.
Liefs, Ary
"Word" is natuurlijk "Wordt". Ben aan het demonteren.
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk om zo te worden meegenomen ;) Behouden vaart en geniet!
BeantwoordenVerwijderen