 |
| Hoe verder we komen, hoe blauwer het water wordt |
Lichtgevende dolfijnen
Op de pipo, een geinig en zuinig computertje, hadden we de koers van Audierne naar Spanje uitgezet. De wind blies de boot perfect op het lijntje. Intussen keken wij onze ogen uit: wow, wat veel beesten om ons heen. Dolfijnen (common dolphins) die in groepjes om en onder de boot zwommen. Stormvogels, meeuwen en jan-van-genten die langs ons scheerden. En een polsdikke geep aan de hengel, wat een joekel. Deze dag verlieten we in de avond de continentale plaat, de overgang bleek een enorme hotspot voor zeeleven te zijn. Het stikte er dan ook van de vissers. Jouke zag zelfs lichtgevende dolfijnen 's nachts. Nee, hij werd niet gek. Door de fosfor in het water lichten de dieren op. Magisch om te zien, vertelde hij. Ik vond de tocht geweldig beginnen: we schoten erg op en de beloofde zeedieren lieten zich goed zien. Zo hou ik het makkelijk dagen vol.
 |
| Picture or it didn´t happen |
Nachtdiensten
Helaas. In de nacht zwakte de wind enorm af. We dobberden gelukkig nog wel de juiste kant op maar met deze snelheid zou de oversteek zo'n tien dagen duren... Vanaf acht uur 's avonds zijn we elke nacht om de beurt drie uur wakker. Mijn tweede nachtdienst van vijf uur 's ochtends tot acht uur vond ik loodzwaar: vechtend tegen de slaap keek ik af en toe om me heen en checkte ik het computerscherm. We stonden bijna stil en om ons heen gebeurde niets.
 |
| Prachtige zonsondergang I |
 |
| Prachtige zonsondergang II |
Yatzee
Overdag schoot het nog steeds voor geen meter op. Wel erg ontspannen varen met het zonnetje erbij maar toch ook niet zo relaxed. Waar blijft die wind nu? We haalden nieuwe GRIB-files op met de satelliettelefoon, wie weet zou het later meer gaan waaien. Intussen waste Jouke zich in de kuip, lazen we ons suf en speelden we Yatzee. Een stilte voor de storm, zo bleek.
 |
| GRIB-files ophalen met de satelliettelefoon |
's Nachts ging het wat harder waaien. Yes! Nu schoten we weer lekker op. Overdag jakkerde het flink door, we tikten zelfs de zeven knopen aan. De achterstand van de dag ervoor haalden we vandaag mooi in. En... in de verte spotten we walvissen die in de lucht sprongen. Heel gaaf. De wind beïnvloedde ook de golven. Deze werden steeds groter en ik vond het steeds minder aangenaam. Een keer trok een golf onze boot mee naar beneden, waardoor we horizontaal stonden. Een gil ontsnapte me.
Intussen verlegden we onze koers meer naar het oosten en loefden we op. Geen rechte lijn meer naar het doel maar met de aanwakkerende wind en de voorspelling dat deze zou gaan ruimen creeeren we ruimte om later eventueel met stormachtige wind iets meer te kunnen meelopen, mocht het nodig zijn.
Binnen op het bankje
De golven wenden en ik was niet meer bang, de boot hield zich namelijk goed staande. 's Nachts draaiden we weer onze diensten. In plaats van buiten op de uitkijk, zat degene die dienst had binnen op het bankje. Ik vond het wel relaxed, ik was namelijk net in een mooi nieuw boek begonnen (Pier en oceaan van Oek de Jong, aanrader!). Slapen ging alleen niet goed: het blikvoer in de kast rolde alle kanten op, het anker werd naar beneden getrokken, de fenders rolden omhoog en omlaag. Kortom, continu kabaal.
Mist
En toen was de wind weer weg. Opeens. We hadden nog zo'n zestig mijl voor de boeg. Met de motor aan, zouden we het wel halen. We varen dan vijf knopen en we hadden namelijk voor vijftien uur motoren diesel bij ons. Hoe dichter we bij de kust kwamen, hoe slechter we deze zagen. Dikke, laaghangende mist versperde ons uitzicht. 'Hier vlak naast ons liggen hoge rotsen, volgens de kaart', zei Jouke. We zagen niets. 'Oh, zo komt een Engels schip ons tegemoet. Goed opletten'. Het passeerde ons volgens het scherm maar we zagen weer niets.
 |
| Land in zicht! |
 |
| Mistig uitzicht |
Zaterdagavond om negen uur legden we aan in de onzichtbare haven. He nu lekker een wijntje drinken en een filmpje kijken. En dan heerlijk slapen. Kabammm!!! Boem!! Ieieieieieie!! Alsof alle boten om ons heen ontploften. Een uur durend vuurwerkoffensief barstte los. Grote, klassieke schepen verlieten intussen de haven. De tall ship race werd feestelijk, dus met vuurwerk ook al ging elke pijl meteen in rook op, afgesloten. Daarna startte ons waarschijnlijk oorverdovende gesnurk. Hoewel de tocht soms echt zwaar was, was deze op andere momenten enorm ontspannen. Ik hoop dat de oversteek naar de Caraïben ons net zo goed zal lukken.
podverdorie!!! wat een gaaf verhaal weer. En Pleunie(en natuurlijk Jouke ook) wat ben je een zeebonk!! AAARGGGG maatjes het gaat jullie goed. Bedankt voor de goede verhalen, ga zo door. Groetjes uit Harderwijk, Giel & Rianne
BeantwoordenVerwijderenJullie kunnen trots op jezelf zijn zeg.
BeantwoordenVerwijderenOh Pleuni wat spannend!!! Had al een paar keer je blog gecheckt. De foto's zijn weergaloos. Hoop dat het zo mooi blijft! En idd Pier en oceaan, prachtig hè! Een van mijn favorieten.
BeantwoordenVerwijderengroet Nelleke
Hoi Nelleke, wat leuk dat je onze blog bekijkt. Het was inderdaad erg spannend. Ik vind het eigenlijk steeds mooier worden.
VerwijderenHoe is het met jou? En hoe gaat het in Rotterdam?
Groetjes, Pleuni
Oh Pleuni wat spannend!!! Had al een paar keer je blog gecheckt. De foto's zijn weergaloos. Hoop dat het zo mooi blijft! En idd Pier en oceaan, prachtig hè! Een van mijn favorieten.
BeantwoordenVerwijderengroet Nelleke
Fantastisch verhaal zeg! Weergaloze instagram posts!
BeantwoordenVerwijderenWij genieten in het Haagsche van jullie verhalen! Geniet er van.
Jos
Thanx, doe ze groeten. Ik heb trouwens nog geen Joswaardige vis gevangen en dus nog niet aan vernoemen toegekomen. Als het zover is laat ik je het weten �� groeten Jouke
VerwijderenYo, wat een lekker verhaal weer zeg! Thanks!
BeantwoordenVerwijderenWauw wat een beleving als je de verhalen leest. Geweldig om dit te lezen nog veel mooie avonturen gaan jullie tegemoet. Xjes Gunnar en Eva
BeantwoordenVerwijderenVerhalen van een echte zeeman! Klinkt weer super gaaf. Hopelijk gaat de rest jullie ook zo voor de wind. Liefs Tim en Elke
BeantwoordenVerwijderenNou, dat is nog wat anders dan een bootje huren en naar de beesten toevaren zoals wij deden. en Pleunie: wat ben je in korte tijd een zeilster geworden zeg!
BeantwoordenVerwijderenxx
wilma
Hoi Pleun en Jouke,
BeantwoordenVerwijderenJe schrijft als een doorgewinterde journalist. Jouke, lief dat je
Pleun zo hoog hebt zitten. Samen kunnen jullie heel wat oorlogen winnen.
De realiteit maak je uiteindelijk toch zelf.
Hier bevind ik me momenteel op woeste baren. Ook die zullen ongetwijfeld
rustiger worden.
Pleuni,ik zie met warmte en liefde je volgende relaas tegemoet.
Lieve groet,
Ary
Ha Ary,
Verwijderendankjewel voor je berichtje! De nieuwe blog post ik asap. Liefs uit Lissabon, Pleuni