Vier leuvers van het grootzeil zijn
losgeschoten. Na een onstuimige nacht zien we dat de boot het - net
als wij - tamelijk zwaar heeft gehad. De leuvers bestaan uit twee
onderdelen: een treintje dat door een richel op de mast loopt en een
ring die aan het zeil en het treintje is bevestigd. Gelukkig, we zien
dat de leuvers niet stuk zijn. We kunnen de twee onderdelen makkelijk
in elkaar klikken. Dit gebeurt op onze tiende dag. Het waait
inmiddels zo hard dat we besluiten het grootzeil neer te halen en
enkel met een gereefde fok verder te varen. Oftewel, zo'n drie
vierkante meter stof duwt ons een groot gedeelte van de oceaan over.
Hoe hebben wij het wanneer vooral de fok en de windvaan het werk
doen?
 |
| Eerst plaatsen we de boom aan de fok. Vervolgens draaien we de fok uit. |
Defensief zeilen
We vertrekken zes december omdat we op
de grib files zien dat er de afgelopen dagen geen windstiltes zijn
geweest op onze route en dat er de komende dagen genoeg wind zal
zijn. De passaatwind is dus gestart, wat betekent dat we ook geen
windstiltes zullen tegenkomen. In plaats daarvan waait het in de
dikke drie weken dat wij op de oceaan zitten wel erg hard. Zo veel
dat wanneer we even als experiment voor top-en-takel varen, met alle
zeilen neer, we nog steeds vijf knopen vooruit gaan... Onze
zeilstrategie is daarom erg defensief. We voeren zo min mogelijk
zeil. Op deze manier is de kans het grootst dat niks stuk gaat. Iets
dat we minimaal om de dag controleren. We hadden er wellicht wat
korter over kunnen doen. Maar als we in onze baai aankomen en een
ontmaste catamaran zien, zijn we blij dat we het zo rustig mogelijk
aan hebben gedaan.
 |
Jouke doet de afwas. Intussen golft het goed.
Oeps. Af en toe hebben we een voltreffer in de kuip. Om te voorkomen dat een golf in de kajuit belandt, plaatsen we schotten voor de ingang. |
 |
| In 23 dagen hebben wij maximaal een uur zelf gestuurd. De rest heeft ons immer betrouwbare windvaan het werk gedaan. |
 |
| Wanneer we nog niet ver van de Canarische Eilanden varen, reist een duif met ons mee. |
 |
| Als we alleen aan dek zijn, bevestigen we altijd een lifeline aan ons reddingsvest. |
Blauwe plekken
Om in de prachtige Pirates Bay van
Tobago te komen, varen we bijna continu voor de wind. De wind komt
recht van achter, wat ervoor zorgt dat de boot enorm schommelt. Alsof
we in de wildwaterbaan van de Efteling zitten, maar dan eentje zonder
sluitingstijd. We worden door golven van schuin achter ons naar links
en rechts geduwd en de boot maakt vele schuivers. Hoewel we ons wel
veilig voelen, is het superirritant. Zelfs zitten op de bank lukt ons
niet zonder ons vast te houden aan de leuning. Het klaarmaken van een
kommetje muesli met melk lukt alleen als eerst alle benodigdheden
klaar zijn gezet binnen handbereik en wanneer de ander helpt met
aangeven. We komen onder de blauwe plekken te zitten van alle randen
en hoeken van de boot waar we tegenaan geslingerd zijn.
 |
| In het midden van de boot schommelt het het minst. Een perfecte plek om eten klaar te maken. |
 |
| Door de mueslikom in een pan te zetten, knoeien we geen melk op de bank. |
 |
| Donkere wolken met veel wind hebben we vaak om ons heen. |
 |
Hoe is deze foto nu gemaakt?
|
 |
| En deze? |
Vissen
Maar dan is er een moment waarop we
niks meer merken van het geschommel... de ratel van de hengel gaat
lopen. Joehoe. Beet. Na vier dagen varen is het voor de eerste keer
zover. Wat blijkt: geen vis maar een enorme, coole inktvis. Erg gaaf
om dit beest van zo dichtbij te zien. Ze smaakt prima en wat we niet
opeten, gebruiken we als aas. Met succes. Dezelfde dag vangen we een
heerlijke tonijn waar we wel vijf dagen van kunnen eten.
Het vissen gaat goed: we vangen in
totaal elf mahi mahi's (die we meestal teruggooien, eentje werd
meteen opgegeten door twee walvissen...), nog een geelvintonijn en
helaas bijt de wahoo vlak voordat we haar naar binnen hebben getakeld
de lijn door.
 |
| We vangen een joekel van een pijlinktvis. |
 |
| Inktvis a la plancha |
 |
| Tijdens het opensnijden van de inktvis komt er nog veel zwarte inkt uit het dier. |
 |
| Met name de tentakels smaken goed. |
 |
| De eerste mahi mahi's die we vangen zijn nog niet zo groot. |
 |
| Voor het vissen gebruiken we steeds grotere haken. |
 |
| De grote mahi mahi die Jouke niet helemaal onder controle heeft, gooien we later weer terug. |
 |
| En een nog grotere mahi mahi aan de haak. |
 |
| De meeste mahi mahi's gooien we terug. Maar van deze maken we vissoep. |
 |
| De vissoep |
 |
| Samen halen we een vis binnen. Ik vind het elke keer zo spannend wat er aan de haak zal zitten. Hier blijkt het een geelvintonijn te zijn. |
 |
Wanneer het donker wordt, bijt een fikse tonijn. Het is de eerste tonijn die we deze reis vangen.
|
 |
| Van het prachtige vlees van de tonijn maken we mooie en heerlijke moten. |
 |
| Rauw met wasabimayonaise smaakt ze ook superlekker. |
 |
| Om ervoor te zorgen dat het tonijnenvlees zo goed smaakt, gebruiken we de tips uit het onmisbare The cruiser's handbook of fishing. Eerst snijdt Jouke de slagaders door, vervolgens maakt hij de vis hersendood en daarna stopt hij de communicatie tussen de hersenen en het vlees door een dikke vislijn door het ruggenmerg te duwen. |
 |
| Zie je de walvissen klaarstaan om hun prooi binnen te halen? |
Vervelen
Voor de rest gebeurt er eigenlijk niet
zo veel aan boord: we lezen veel, proberen ons te wassen wanneer de
zee niet te onstuimig is, drinken liters oploskoffie, vervelen ons
wat en redden zo veel mogelijk vliegende vissen die op de boot
springen.
 |
| Oja, we mijmeren ook wat af. |
 |
| Het stilleven dat we elke ochtend zien. Vliegende vissen aan dek. |
 |
| Jouke vertelt een goeie grap aan een dooie vliegende vis. |
 |
| Behalve vissen zien we ook gave vogels zoals deze keerkringvogel. Hij lijkt wat op een meeuw maar heeft een prachtige, lange staart. |
Pirates Bay
En dan ruiken we de zoete, frisse geur
van land. We zien de contouren van de plek die ons het allermooist
leek om op aan te komen. Tobago is een klein, megagroen eiland dat
hoort bij het grotere Trinidad. Het eilandje staat bekend om haar
vele exotische vogels, die ons al verwelkomen als we er bijna zijn.
Wanneer we de Pirates Bay in varen, voelt het alsof we dromen. Zo
mooi. We doeken de zeilen op, laten het anker zakken, pompen de
bijboot op maar beseffen eigenlijk nog niet dat we er eindelijk na 23
dagen varen zijn.
Wat een stoere reis. Mooie fotos van jullie verse eten!
BeantwoordenVerwijderenHéél tof! Fantastisch verhaal! Zin om jullie binnenkort op te zoeken in Tobago!
BeantwoordenVerwijderenBizar gaaf en wat zie die tonijn met wasabi mayo er goed uit zeg :-)
BeantwoordenVerwijderenWauw, wat een avontuur. En wat zijn jullie beiden stoer,zeg. Echt fantastisch. Mooi verhaal en geweldige foto's. We zijn telkens weer heel blij als we iets van jullie horen.
BeantwoordenVerwijderenDat zijn nog eens indrukwekkendeen moten tonijn! Prachtige, bijzondere verhalen. Ik lees over mensen die al 8 jaar zeilen, klinkt daar verlangen in door. ....?
BeantwoordenVerwijderenGeniet van alles! Veilige reis gewenst,
Nelleke
Dudes, wat een verhaal man, superintens en cool! Rock 'n Roll!
BeantwoordenVerwijderenEindelijk bericht! Super tof om te zien dat jullie aan zijn gekomen! Ongelofelijk dat het vissen zo goed ging, en het zeilen natuurlijk ;)
BeantwoordenVerwijderenDe beste wensen en groetjes van alle (ex)collegae uit Den Haag!
Jos
GAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAF, sushi everywere.
BeantwoordenVerwijderenHeerlijke verhalen, mooie foto's en wat een prachtige ervaringen!! Op naar nog meer avontuur. Liefs Erika
BeantwoordenVerwijderenEn, wat is het etmaalrecord van deze oversteek? Prachtig om te jullie ervaringen te lezen, groeten Huibert en Joyce (ach was ik maar aan boord gebleven :-)
BeantwoordenVerwijderenGeweldig om jullie avontuur te mogen mee beleven. Proficiat met deze oversteek. het ziet er op de foto's soms best wel spannend uit dus het zal in werkelijkheid ook niet altijd zo leuk zijn. We volgen jullie. Groetjes van John en Ineke.
BeantwoordenVerwijderenJongens wat waanzinnig! Ik lees jullie verhaal echt met open mond, ik vind het zo stoer en wat te gek lijkt het me om vis te vangen midden op de oceaan. Echt super super supergaaf!! En voor de duidelijkheid, hier missen jullie niks: nog steeds koud weer en volle luiers. xx
BeantwoordenVerwijderen